Konon: Zew Choroszczy

Podasz pan nowy link discord bo ten z opisów nie działa już

Szczerze mówiąc  spodziewałem się jakiegoś chłamu, a tu okazuje się że gra jest całkiem przyjemna. Jedyna rzecz na którą mogę narzekać to mapa przycisków na kontrolerze od xBox-a - Na poziomie 3 gaz oraz hamowanie dodaje się z poziomu krzyżaka, przez co uporczywie manipuluje się pojazdem w powietrzu, IMHO powinno zostać to zmienione na prawy trigger.
Trzymam kciuki za rozwój tej produkcji całe te.

Panie boze baranku bozy dodaj na steama bozego pls 

Nie da się skakać :(

nie da się bić co jest

Stary pad sie pierdoli xD

"Konon: Zew Choroszczy" to platformowa gra wideo osadzona w realiach serialu "Szkolna 17". Wcielamy się w niej głównego bohatera tego tworu, bestię warmiańską, która mierzy się z wrogim jej światem zewnętrznym oraz swoimi słabościami.

Już na samym początku gry uderza realizm postaci i świata. Przedstawione kreacje nie odbiegają wyglądem i zachowaniem od ich odpowiedników w uniwersum. Autor włożył wiele pracy, aby zachować autentyczność postaci przy jednoczesnym dopasowaniu ich do świata platformówek.

Rozgrywka jest stosunkowo prosta, jednak różnorodność przeciwników i terenu sprawia, że nie jest monotonna. Na sam początek twórca daje nam trzy różne typy rozgrywki (klasyczna platformówka, przejażdżka lublinem, walka z bossem). Kto wie, co jeszcze pojawi się w ostatecznej wersji gry.

Nie można nie zauważyć kunsztu włożonego w stworzenie podkładu muzycznego, który dopełnia całą kreację świata.

W grze pojawia się również ukryta symbolika. Co rusz pojawiają się znaki wskazujące, że główny bohater podąża w kierunku Choroszczy. Miejsce to w uniwersum jest odpowiednikiem piekła przedstawionego w dziele "Boska Komedia" Dantego Alighieri. Daje to jasny sygnał, że knur jest już stracony na zawsze, nie ma dla niego ratunku. Nie można jednak zapomnieć, że razem z knurem w stronę Choroszczy podąża też gracz. Jest to ukłon w stronę motywu "vanitas vanitatum et omnia vanita" oznaczającego "marność nad marnościami i wszystko marność" (Księga Koheleta 1,2). Gra w swojej zabawnej pikselozie przypomina boleśnie, że dla żadnego z nas nie ma już ratunku i że wszyscy nieubłaganie zbliżamy się do Choroszczy, by na samym końcu skończym w jednym z jej oddziałów (odpowiedniki kręgów piekła Dantego).

Nie pozostaje nic, jak rzucić donejta autorowi, na przykład 3 zł oraz czekać na kolejne wersje gry. W głowie aż się kręci się od nadmiaru możliwości, jakie się pojawią.

Na pełną wersję tak siurek mój szaleje, że nie może się doczekać i to właśnie chciałem powiedzieć na ten temat.